Η περιπέτειες των δασών της Σάμου.
Η περιπέτειες των δασών της Σάμου. Πιστεύω και δε κάνω λάθος ότι τα τελευταία χρόνια η Σάμος είναι περισσότερο δασωμένη από κάθε άλλη περίοδο των τελευταίων διακοσίων χρόνων, μπορεί και περισσότερο. Μέχρι το 1960 ακόμα ο πληθυσμός της Σάμου, που στην απογραφή του 1928 είχε φτάσει τις 58384, πηγή όλων των ενεργειακών αναγκών του ήταν το δάσος. Απ’ το μαγείρεμα μέχρι το ζέσταμα τον χειμώνα, οι φούρνοι, τα καμίνια των κεραμοποιών και αγγειοπλαστών, τα ασβεστοκάμινα ξύλα έκαιγαν, αλλά και στους ταρσανάδες και τις οικοδομές ξυλεία Σαμιώτικη χρησιμοποιούσαν και γινόταν κι εξαγωγές. Η εκμετάλλευση του δάσους ήταν τόσο μεγάλη που ένας απ’ τους νόμους που ψηφίστηκε απ’ τη πρώτη ακόμα γενική συνέλευση της ηγεμονίας της Σάμου τον Αύγουστο του 1834 απαγόρευε την εξαγωγή απ’ τη Σάμο καυσόξυλων, κάρβουνων και ξυλείας. Τα μέσα του δεύτερου μισού του 19 ου αιώνα με τη φυλλοξήρα στην Ευρώπη και τη μεγάλη ζήτηση κρασιού, πολύ μεγάλες εκτάσεις δασών