Ένα βράδυ αγωνίας το καλοκαίρι του 1944.
Ένα βράδυ αγωνίας το καλοκαίρι του 1944. Καλοκαίρι του 1944 περίοδος της δεύτερης κατοχής της Σάμου, της Γερμανικής. Και τότε όπως και τα προηγούμενα κατοχικά χρόνια για επισιτιστικούς κυρίως λόγους αλλά και για λόγους ασφάλειας μέναμε στον Κάμπο, και δεν ήμασταν οι μόνοι, όλα τα γύρω καλύβια μικρά μεγάλα για τους ίδιους λόγους ήταν γεμάτα. Βρισκόμασταν τότε σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ’ ότι τα προηγούμενα χρόνια, κι αυτό γιατί είχαμε οργανωθεί καλύτερα, με τη φυγή στη Μ. Ασία ο πληθυσμός του νησιού είχε αραιώσει πολύ, και γιατί οι Γερμανοί, για δικό τους κυρίως όφελος, απ’ αυτά συντηρούταν κι αυτοί, επέτρεψαν το ψάρεμα και το ανταλλακτικό μικροεμπόριο με μικρά ιστιοφόρα στα γύρω νησιά. Κάποιος Γερμανός που υπηρετούσε τότε στον Όρμο ήταν τακτικός επισκέπτης μας στο Κάμπο, κάθε μέρα σχεδόν εκεί γύρω βρισκότανε, δε ξέρω αν εκτελούσε υπηρεσία για ζητιανιά, ή και τα δυο μαζί. Όσχα τον λέγανε, ζητιάνο του κάμπου τον βαφτίσαμε. Είχε πιάσει φιλίες μ’ όλους μας, ε