Ανθολόγιο Σάμου

     Καφενεία του Μαραθοκάμπου που λειτουργούσαν κατά τη                                          δεκαετία του 1950. Τα καφενεία του Μαραθοκάμπου που λειτουργούσαν, ή που λειτούργησαν κατά τη δεκαετία του 1950, με τα ονόματα που ήταν γνωστά εκείνη την εποχή στη Μαραθοκαμπίτικη διάλεκτο. Κι ας αρχίσομε απ’ τ’ πανουρούα, την Αγία Τριάδα. 1 – Τ’ Γιουργαλή. Του Γεωργίου Αθανασίου. Βρισκόταν στο βόρειο μέρος της Εκκλησίας της Αγ. Τριάδας στο σταυροδρόμι. Δίπλα ήταν το μπακάλικο του Μιλτιάδη Τεμπέλη, του Μ. Κυπραίου κατόπιν. 2 – Τ’ Λεουν’δάκ’ . Του Γιάννη Προεστού. Βρισκόταν πίσω απ’ το ιερό της Εκκλησίας στο δρόμο που κατεβαίνει προς το πουρνάρι. 3 – Του Πρινάρ’ .   Καφενείο και κουρείο, ενοικιαστής εκείνη την εποχή ο Γιάννης Μαλαγάνης. Ιστορικό καφενείο, κατά την περίοδο της ηγεμονίας ήταν η έδρα του πάνω κόμματος του Μαραθοκάμπου. 4 – Του Λόντη . Του Μ. Μανωλάκαινα, στην πλατεία της άπλυτης. Είχε ίσως την πανελλήνια μοναδικότητα ότι ήταν συγχρόνως και τσαγκάρικο. 5 – Η

                Μια περιπέτεια το καλοκαίρι του 1949. Καλοκαίρι του 1949, ο εμφύλιος στη Σάμο βρισκόταν στο αποκορύφωμά του. Οι επιχειρήσεις είχαν εντατικοποιηθεί, τα μικρά χωριά είχαν εκκενωθεί κι ο μπλόκος στα μεγάλα ήταν αυστηρός. Εμείς η παρέα, παιδιά τότε, βλέπαμε κάτω τη θάλασσα ξαπλωμένη, ήσυχη και γαλήνια και λαχταρούσαμε το κολύμπι, να τσαλαβουτήσουμε, όπως τα προηγούμενα καλοκαίρια. Κάτι έπρεπε να γίνει, δεν κρατιόμασταν, κάποιος τρόπος έπρεπε να βρεθεί να ξεφύγουμε απ’ τον μπλόκο και τελικά τον βρήκαμε. Απ’ τα περιβόλια πίσω απ’ Γυμνάσιο, αθέατοι μέσα απ’ την   πυκνή βλάστηση, κατεβαίναμε απ’ το ρέμα του κουρούμπλη στον αμαξιτό δρόμο που περνά κάτω απ’ το χωριό κι ελεύθεροι πια, πάντα προσεκτικά, τραβούσαμε για τον κάμπο ή τον Όρμο. Ο κίνδυνος ήταν μεγάλος, τώρα τα θυμάμαι κι ανατριχιάζω, έφτανε μόνο μια χειροβομβίδα από πάνω απ’ το φυλάκιο του Κονταράτου μέσα στη ρεμματιά απ’ όπου περνούσαμε για να μη μείνει κανένας μας. Τότε όμως ποιος τα λογάριαζε αυτά, που μυαλό

                                 Η ίδρυση του Μαραθοκάμπου. Το χωριό ο Μαραθόκαμπος βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σάμου, είναι ξαπλωμένο αμφιθεατρικά στη νότια πλαγιά του Φτεριά, σε μέσο υψόμετρο 250 μέτρα, κι αγναντεύει κάτω το πέλαγος με τους Φούρνους και τα Δωδεκάνησα.   Διοικητικά ανήκει στο δήμο της Δυτικής Σάμου με έδρα το Καρλόβασι. Πληθυσμιακά, κατά την απογραφή του 2011 είχε 1931 κατοίκους, που ασχολούνται με τη γεωργία τη θάλασσα και τελευταία με τον τουρισμό. Στην ακμή του είχε ξεπεράσει τις 4000. Το πότε ακριβώς άρχισε να δημιουργείται δεν είναι γνωστό. Ο Εμ. Κρητικίδης στη «Τοπογραφία της Σάμου» αναφέρει ότι άρχισε να χτίζεται το 1715 από κατοίκους που ήρθαν φυγάδες απ’ το Γύθειο ή Μαραθονήσιο, όταν οι Τούρκοι κατάκτησαν την Πελοπόννησο, απ’ όπου πήρε και το όνομα. Ο Ιωσήφ Γεωργειρήνης Αρχιεπίσκοπος της Σάμου από το1666 έως 1671, στη περιγραφή της   αναφέρει ότι κατά την εποχή του, ο Μαραθόκαμπος είχε 200 σπίτια και δυο εκκλησίες κι ότι «δια την αφθονίαν τω