Πως ο Γερομηνάς ξεγέλασε τον Αϊ-Νικόλα..

                     Πως ο Γερομηνάς ξεγέλασε τον Αϊ-Νικόλα..

Ήταν απ’ τους καλούς νοικοκύρηδες του χωριού ο Γερομηνάς. Είχε το έχει του, είχε τα κτηματάκια του, τα ζωντανά του, το σπιτάκι του, ζούσε καλά με την κυρά του, παιδιά δεν του είχε δώσει ο Θεός.

Τίμιος, δίκαιος και καλός χριστιανός ο Γερομηνάς, καημό το είχε να επισκεφτεί τους Αγίους τόπους, εκεί που περπάτησε κι ο Χριστός, να προσκυνήσει και να γίνει κι αυτός χατζής, «ο Χατζήμηνάς», όπως τόσοι και τόσοι άλλοι στο χωριό. Γροσάκι γροσάκι τα μάζευε για να καλύψει τα έξοδα του ταξιδιού.

Επιτέλους το όνειρό του έγινε πραγματικότητα, πήγε, προσκύνησε, έγινε χατζής και δεν άργησε να βρει Μαραθοκαμπίτικο καϊκι  που είχε πουλήσει την πραμάτια του κι ερχόταν κατευθείαν στον Όρμο. Πολλά Μαραθοκαμπίτικα κυκλοφορούσαν τότε στη Μεσόγειο και τη Μαύρη θάλασσα..

Στο δρόμο τους έπιασε μεγάλη φουρτούνα, οι επικλήσεις και τα τάματα των επιβατών στον Αϊ-Νικόλα κι όχι μόνο, ήταν πολλά, στην απελπισία και το φόβο του κι ο Χατζημηνάς του έταξε ένα βόδι.

Όταν ξεμπαρκάρισε στον Όρμο, πέρασε απ’ τον Αϊ-Νικόλα, με ευλάβεια άναψε ένα κερί, τον ευχαρίστησε κι άρχισε να σκέφτεται το τάμα που ήταν αρκετά μεγάλο για τα μέτρα του. Ένα βόδι. Φυσικά δεν θα πήγαινε το βόδι, τι να το κάνει ο Αϊ-Νικόλας; Όττι θα εισέπραττε απ’ την πώλησή του θα του πήγαινε κοι του ήρθε η ιδέα..

Κάποια μέρα λοιπόν, ο Χατζήμηνάς, πάει στο παζάρι μ’ ένα βόδι και ένα κόκορα, το βόδι το πουλούσε δυο γρόσα και το κόκορα πεντακόσια. Βρέθηκαν μερικοί ξύπνιοι που ήθελαν μόνο το βόδι, πάνε πακέτο τους είπε, πεντακόσια και δύο πάνε και τα δύο. Πάρε κόσμε. Τελικά βρέθηκε αγοραστής κι ο Χατζήμηνάς χωρίς καθυστέρηση, πήγε στον Αϊ-Νικόλα, άναψε ένα κεράκι, προσκύνησε με  με ευλάβεια, έκανε και μερικές  μετάνοιες κι έριξε στο παγκάρι το τάμα, τα δυο γρόσα. Αυτά εισέπραξε απ’ τη πώληση του βοδιου κι έφυγε ευχαριστημένος.

Το γεγονός αυτό καθόλου δεν δυσαρέστησε τον Αϊ-Νικόλα, αντίθετα μάλιστα πολύ το ευχαριστήθηκε και πολύ το καλαμπούρισαν μεταξύ τους οι Άγιοι στους ουρανούς. Γι’ Αυτούς έφτανε μόνο η τιμιότητα, η αγαθοσύνη και η ευσέβεια του Χατζήμηνά. Έτσι μας θέλουν οι Άγιοι, καλούς και τίμιους ανθρώπους, για γρόσα και τα για τάματα,που ως συνήθως κάτι άλλοι επίγειοι τα ξεκοκαλίζουν, δεν ενδιαφέρονται.

 

Κάμπος Μαραθοκάμπου 1 – 8 – 2020.

Ευάγγελος  Γ. Κιλουκιώτης.