Πρωτομαγιά κι ο κορονοϊός.

                       Πρωτομαγιά κι ο κορονοϊός.

Σα δε ντρέπεσαι τρομάρα να σού ‘ρθει κυρ’ Αγησίλαε. Στην ηλικία που βρίσκεσαι,  με τρείς αγκαλιές μουστάκια κι είκοσι πέντε πίεση, και παρά τα αυστηρά απαγορευτικά μέτρα κυκλοφορίας λόγω κορανιού, και μάλιστα χωρίς μάσκα, να μου τρέχεις στα χωράφια και να μου μαζεύεις λουλουδάκια για το στεφάνι του Μάη. Πίσω μου σ’ έχω σατανά, να μη πω καμιά πιο βαριά κουβέντα μεσημεριάτικα. Ορίστε κατάσταση φίλε μου. Εξήντα πέντε χρονών γάιδαρος με λίγα απ’ όλα, που παίρνει κάθε μέρα μιάμιση ντουζίνα φάρμακα, και με το ένα ποδάρι στο λάκκο, να μου τρέχει στις εξοχές να μαζέψει παπαρούνες και λουλουδάκια για να φτιάξει λέει στεφάνι για το Μάη. Τι να σου πω κυρ’ Αγησίλαε; Να σε στείλω από κει που ξέρεις ή ν’ αρπάξω τις παπαρούνες να στις δώσω να τις φας; Σαράβαλο όπως είσαι θ’ αρπάξεις κανένα κορονοϊό και θα μπεις κι’ εσύ στα τεφτέρια και τους λογαριασμούς του Τσιόρδα και του Χαρδαλιά και θα σε κράζουν και σένα μαζί με τους άλλους απ’ τη τηλεόραση.

Πως είπες; Δω αέρας είναι καθαρός και δεν υπάρχει φόβος, δεν υπάρχει κορονοϊός; Υπάρχει και παραϋπάρχει ρε όρνιο, γιατί κι απ’ τον κορονοϊό να την σκαπουλάρεις, θα είσαι καμιά βδομάδα κρεβατωμένος ρε ζωντόβολο. Στην ηλικία σου όσοι έχουνε μυαλό δε σκύβουνε, γιατί ή τα νεφρά θα τους  πιαστούνε, ή θα τους  πέσουνε τα πάκια, ή θα τους πιάσει η μέση, και το χειρότερο να τους σηκώσουν άλλοι. Και μη μου παριστάνεις εμένα το παλικαράκι, γεροξεκούτη γιατί ξέρω τι σαράβαλο είσαι, κι εκτός απ’ αυτά ένας άνθρωπος στην ηλικία σου, που γυρίζει τα χωράφια και μαζεύει παπαρούνες και λουλουδάκια, γίνεται ρεζίλι των σκυλιών και τον γελάνε ακόμα και οι κότες. Άσε που εδώ που κόβεις βόλτες μπορεί να σου κόψουν κανένα πρόστιμο και θα λυσσάξεις απ’ τη πείνα το Μάη για να το πληρώσεις.

Αυτό δεν το άκουσα καλά, τι είπες; Το συνήθιζες από παιδί αυτό το έθιμο;  Ρε άντε να  κουρεύεσαι που θα μου δικαιολογηθείς κι απ’ πάνω ραμολιμέντο, τα έθιμα είναι για τα παιδιά, για τους νέους κι όχι για τους ξεμωραμένους σα του λόγου σου που μονάχα χαμομήλι χρειάζονται.

Έτσι μου ανέβασες τη πίεση στο σαράντα και την Μεγάλη εβδομάδα.  Πήρες μια εικόνα και μου βγήκες παγανιά και συ ο μπαμπόγερος, με κάτι ξεμωραμένες μπαμπόγριες στους δρόμους, και φώναζες γιατί κλείσανε τις εκκλησίες και δε θα  Κοινωνούσες ούτε θ’ άκουγες τις ακολουθίες και ειδικά το τροπάρι Κασσιανής. Μωρέ τι μας λες, από πότε μας έγινες ευσεβής Χριστιανός;

Τι; Πως είπες, πάντα ήσουνα καλός χριστιανός; Απ’ ότι ξέρω ρε όρνιο, εσύ έχεις να κοινωνήσεις  απ’ τον καιρό που σε βαφτίσανε, τώρα σου άνοιξε η όρεξη; Και στην εκκλησιά πότε πάτησες, ούτε απ’ απέξω δεν περνούσες. Άσε και το άλλο, που όποτε έβλεπες κανένα παπά άλλαζες δρόμο γιατί τους όπως έλεγες είναι γρουσούζηδες και σου χαλάγανε το γούρι.

Άντε, και στο αμήν είμαι ν’ αρπάξω το στεφάνι και να στο περάσω κολάρο για να γιορτάσεις το Μάη με κάθε γαϊδουρινή επισημότητα, γερό-μπισμπίκι…. Γελοίε άνθρωπε…

Μα μου το φύλαγε πάλι σήμερα χρονιάρα μέρα;

Κάμπος Μαραθοκάμπου  30 – 4 - 2020

                                                Ευάγγελος Γ. Κιλουκιώτης