Ο Παπά-Χάρακας.

                                                           Ο Παπά-Χάρακας.

Ο Γιάννης Παπά-Χάρακας είναι ο μοναδικός παπάς, απ’ τις δεκάδες που ιερούργησαν στο Μαραθόκαμπο, του οποίου το όνομα έμεινε βαθιά ριζωμένο στη μνήμη του κόσμου κι αναφέρεται με σεβασμό μέχρι σήμερα παρά τα χρόνια που έχουν περάσει. 

Ο Κ. Πτίνης στο βιβλίο του «Επιφανείς Σάμιοι κληρικοί» σελ. 144 γράφει σχετικά με τον Παπά-Χάρακα: «Ο Παπά-Γιάννης Χάρακας υπήρξε ιδιόρρυθμος μορφή του κλήρου της Σάμου και παρά την πάροδο τόσων χρόνων αναφέρεται από τους κατοίκους του νησιού. Είναι ο πρώτος που πιστεύοντας στα όσα οι επιστήμονες εδίδασκαν ακολούθησε τις συστάσεις τους για το κλάδεμα της ελιάς στη περιοχή του. Ο πρώτος που έχτισε πολυγωνικό σπίτι με πολλά παράθυρα για να μπαίνει ο ήλιος και ο αέρας και να μεγαλώσουν γερά τα ένδεκα παιδιά του. Και τα έθαψε και τα ένδεκα. Εις το τέλος του βίου του ζήτησε τη λησμονιά στο κρασί. Και δεν περνούσε ημέρα χωρίς να παραπονεθεί στο Θεό για την αδικία σε βάρος του. Τελικά προείπε και τον θάνατό του. Ένα απ’ τα παιδιά του είναι και η Ειρήνη που την είχε πάρει για σύζυγο νεότατη ο Δαμιανός».

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δαμιανός, κατά κόσμον Δημήτριος Κασώτης, είχε παντρευτεί την κόρη του  Παπαχάρακα την Ειρήνη, την οποία έχασε στη γέννα της μαζί με το παιδί. Ο πόνος του ήταν μεγάλος και για να τον διασκεδάσει, με συμβουλή του πεθερού του βρήκε καταφύγιο στην Εκκλησία και σε ηλικία μόλις εικοσιτεσσέρων χρόνων βρίσκεται στον Πανάγιο Τάφο, σαν απλός αδελφός με το όνομα Δαμιανός.

Μεγαλοκτηματίας ο Παπά-Χάρακας, με δικά του λιοτρίβεια πάνω στον παλιό δρόμο Μαραθοκάμπου Αγίας Κυριακής, απ’ όπου και η ονομασία της περιοχής,  «στου Παπάχάρακα τα λιοτρίβεια».

Ήταν καλός γνώστης της επιστημονικής καλλιέργειας της ελιάς απ’ τον οποίο διδάχτηκαν πολλά οι Μαραθοκαμπίτες. Ο διάσημος γεωπόνος Σπυρίδων Χασιώτης, ο κατοπινός  πρύτανης της Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, είχε έλθει στη Σάμο κατά την περίοδο της φυλλοξήρας, όπου γνώρισε και τον Παπά-Χάρακα. Σαν καθηγητής πια δεν δίστασε να πει στους φοιτητές του. «Όταν ήμουνα νέος γεωπόνος περιέτρεχα τους Ελληνικούς τόπους ελεύθερους και δούλους για να υποδείξω και συστήσω μεθόδους καλλιέργειας της γης. Σ’ ένα χωριό της Σάμου τον Μαραθόκαμπο, γνώρισα ένα παπά τον έλεγαν Παπαχάρακα. Θαρρώ πως δεν είναι ντροπή να ομολογήσω ότι στο τομέα της ελαιοκομίας ήταν καλλίτερός μου». Κ. Καμπούρη το «Χρονικό της Σάμου» Γ. σ. 374.

Αλλά κι ο Επ. Σταματιάδης στα Σαμιακά γράφει για τον Παπά-Χάρακα « πριν από λίγα χρόνια καταπιάστηκε επετυχημένα με την καλλιέργειά της (ελιάς) ο Ιωάννης Χάρακας από τον Μαραθόκαμπο, τον ακολούθησαν δε και λίγοι μιμητές».

Όταν πέθανε, μη έχοντας κληρονόμους, άφησε όλη την περιουσία του στο Δήμο.