Μια κομματική εκδήλωση του 1904 στο Μαραθόκαμπο. Όπως την περιγράφει ο Γιάννης Γιαγάς στ’ απομνημονεύματά του.

Μια κομματική εκδήλωση του 1904 στο Μαραθόκαμπο.

    Όπως την περιγράφει ο Γιάννης Γιαγάς στ’ απομνημονεύματά του.

 Κατά τις τελευταίες δεκαετίες της ηγεμονικής περιόδου υπήρχαν δυο κόμματα, δυο φατρίες στο Μαραθόκαμπο. Το κάτω κόμμα το παλιό, τα παλιοκάραβα, όπως περιφρονητικά τους αποκαλούσαν οι αντίπαλοί τους και το πάνω κόμμα.

Οι οπαδοί του κάτω κόμματος, είχαν στα χέρια τους ολόκληρο το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο του χωριού, όλα σχεδόν τα ιστιοφόρα, πολλά κτήματα κι ήταν οικονομικά πανίσχυροι. Έδρα τους είχαν τη λάκα.

 Πέντε ήταν οι ιδρυτές του πάνω κόμματος, ήταν όλοι τους μορφωμένοι, με το ίδιο όνομα, Δημήτρης και ήταν ο Δ. Νικολής δικηγόρος, ο Δ. Κώνστας αρχαιολόγος γυμνασιάρχης κι αρχηγός του κόμματος, ο Δ. Γιαγάς, παλιός αξιωματικός της χωροφυλακής, ο Δ. Πσπαεμανουήλ, κατόπιν ειρηνοδίκης και συμβολαιογράφος και ο Δ. Αυτιάς. Όλοι τους αυτοί ήταν απ’ το πάνω μέρος του χωριού, την «πανουρούα», εκτός απ’ τον Κώνστα που έμεινε στο κέντρο, κοντά στη λούγκα. Έδρα είχαν το καφενείο στο Πουρνάρι.

Τα κομματικά πάθη, ο φανατισμός και το μίσος ήταν φοβερά ανεπτυγμένα, οι καυγάδες με ματσούκια, με μαχαίρια, ακόμα με κουμπούρες και γκράδες ήταν συχνοί.

Κατά τη προεκλογική περίοδο των Δημοτικών εκλογών του 1904, ολόκληρη μάχη έγινε για την κατάληψη της πλατείας της Λούγκας, με πραγματικά πυρά.

Να πως περιγράφει την συμπλοκή αυτή ο Γιάννης Γιαγάς, στ’ απομνημονεύματά του που παιδί ακόμα, όπως γράφει την παρακολούθησε.

« Αρχίζει η προεκλογική κίνηση. Τη Κυριακή θα κάμουν και τα δυο κόμματα παρέλαση. Επίδειξη, αναμέτρηση δυνάμεως. Η κομματική παραφροσύνη, που λέγεται φανατισμός, είναι μεταδοτική. Τα κόμματα θα δείξουν τη δύναμή τους. Τα πρωτοπαλίκαρα επί κεφαλής. Οι κομματάρχες στα στρατηγεία τους. Το πάνω κόμμα ξεκινάει απ’ την Αγία Τριάδα. Είκοσι γραδοφόροι αρειμάνιοι μπροστά. Από πίσω ο όχλος. Το κάτω κόμμα απ’ τη Λάκα. Μπροστά το πρωτοπαλίκαρο, ο ομορφολεβέντης Μανόλης Μπασλής. Κοντά του ο Τσατσός και ο Ελένης  με τα τσόχινα σαλβάρια τους και άλλοι δίχως γράδες. Ο Μπασλής λένε πως έχει πιστόλι, περίστροφο. Η παρέλαση και του ενός και του άλλου, αντικειμενικό σκοπό έχει τη κατάληψη της κεντρικής πλατείας, της Λούγκας. Πρώτο φτάνει το πάνω κόμμα. Οι οπλοφόροι πιάνουν τα επίκαιρα σημεία, Μαλαγάνης, Στάθος, Παυλής, Αρετούλης. Οι καλλίτεροι σκοπευταί θα αποκρούσουν την επίθεση του Μπασλή. Η παρέλαση του κάτω κόμματος πλησιάζει. Ακούγονται τα ζήτω και αλαλαγμοί. Μπρος παιδιά, φωνάζει ο Μπασλής, θα τους σαρώσω με μια κλάρα και προχωρεί κρατώντας το πιστόλι στο χέρι. Πετάξτε τα τουφέκια, φωνάζει στο πάνω κόμμα ο Μπασλης και πρώτος αδειάζει το πιστόλι του ταμπουρωμένος στη γωνιά ενός τοίχου.

Η υπ’ αριθ 26 της 28 Μαρτίου 1904 ληξιαρχική πράξης αποβιώσεως αναγράφει απλώς τον θάνατον του Μανουήλ Μπασλή, επισυμβάντα την προηγούμενη μέρα.»