Ανθολόγιο Σάμου

                                   Ο ΣΑΜΙΩΤΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ.    Απόσπασμα από τη δημοσίευση του Θέμου Στεφανίδη «Η ΣΑΜΙΩΤΙΚΗ ΔΗΜΟΤΙΚΉ   ΜΟΥΣΙΚΗ» στο Ημερολόγιο της Αδελφότητας Σαμίων του 1953.    Όλοι οι Ελληνικοί χοροί, απ’ όσους τουλάχιστον μπορώ να ξέρω, έχουν το πολύ δυο διαφορετικές στροφές (κάμποσοι και μια μονάχα), που η αδιάκοπη επανάληψή τους, κάνει να γίνονται μονότονοι και σαν χορεύονται δείχνουν πως έχουν μόνο αρχή, δίχως νάχουν μουσικό τέλος, γιατί η μουσική τους είναι πάντα η ίδια, ταιριασμένη πάνω σε ομοιόμορφα μετρικώς δίστιχα. Στο σημείο αυτό, τολμάω να εκφράσω την ταπεινή μου γνώμη, και να υποστηρίξω πως αίτια της μουσικής μα και χορευτικής αυτής μονοτονίας και φτώχιας, είναι το ότι οι χοροί αυτοί είναι «τραγουδιστοί χοροί». Γίνηκε πρώτα το τραγούδι σε δίστιχα ομοιόμορφα, και πάνω στο πρώτο δίστιχο ταιριάστηκε η μουσική. Κι έτσι η μουσική επαναλαμβάνετε πάντα η ίδια – κι αναγκαστικά οι ίδιοι βηματισμοί, ο ίδιος απαράλαχτος χορός – πάνω σε ατέλειωτα δίστιχα, που μετρικ

                ΜΉΤΣΟΣ, ΤΟ ΠΑΛΛΗΚΚΑΡΙ.                                                                     Του    ΚΩΣΤΑ Μ. ΤΖΑΝΕΤΗ .    Κάθε τόπος, μικρός η μεγάλος, έχει την ιστορία του. Έτσι κι ο Μαραθόκαμπος έχει τη δική του ιστορία, δημιουργημένη από τους κατοίκους του, που η μακρινή καταγωγή τους   διαφέρει από των άλλων χωριών της Σάμου, το ορεινό και άγονο έδαφός του, τη θάλασσά του και τ’ ακρογιάλια του, που είναι τόσο πρόσφορα για το ναυτικό και την αλιεία και από άλλους γνωστούς ή αγνώστους παράγοντες. Αναμφισβήτητα όμως, σε όλη τη διαδρομή της ιστορίας του, από την ίδρυσή του, την εποχή του Κιλίτς πασά μέχρι σήμερα, σπουδαιότατη επίδραση εις την οικονομία του και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των κατοίκων της είχε και έχει ο ψηλός, ο απόκρημνος, ο μεγαλειώδης Κέρκης.    Όλοι βέβαια οι Σαμιώτες τον ξέρουν τον Κέρκη. Περισσότερο όμως οι Μαραθοκαμπίτες και οι άλλοι κάτοικοι των χωριών, που βρίσκονται πάνω του ή κοντά του. Ως κυνηγοί, υλοτόμοι, βοσκοί η εκδρομείς και προσκυ