Ανθολόγιο Σάμου

Η καταστροφή της Σάμου απ’ τους Αθηναίους του Περικλή. Μετά τους περσικούς πολέμους και την απελευθέρωση της Σάμου απ’ τον περσικό ζυγό, η Σάμος γνώρισε μια γρήγορη ανάπτυξη, οικονομική, κοινωνική και πνευματική, παρόμοια μ’ εκείνη των χρόνων του Πολυκράτη. Απ’ τα δάση της κατασκεύασαν στόλο και τα πλοία της διέσχιζαν τις θάλασσες όπως πρώτα. Το γεγονός αυτό δεν άρεσε στους Αθηναίους, που μετά τους περσικούς πολέμους και την αποχώρηση της Σπάρτης, διοικούν την Συμμαχία, οικειοποιούμενοι πολλές φορές τα χρήματα που καταθέτουν οι σύμμαχοι στο κοινό ταμείο της Δήλου, το οποίο   μετέφεραν στην Αθήνα, αυξάνοντας και μετατρέποντας την εισφορά σε φορολογία, που ασκείται με την καταπιεστική συμπεριφορά της Αθήνας και οι σύμμαχοι αρχίζουν να δυσφορούν. Τη σημαία της αποστασίας ύψωσε πρώτη η Σάμος, με αφορμή τη διένεξή της με τη Μίλητο για τη εκμετάλλευσή εκτάσεων στη Μικρά Ασία, κι ο μεταξύ τους πόλεμος το 440 π.Χ. που έληξε υπέρ των Σαμίων. Οι Μιλήσιοι ζήτησαν την προστασία τ

  Ο εορτασμός της 25 ης Μαρτίου στο Γυμνάσιο                         Μαραθοκάμπου το 1943. Απ’ το βιβλίο της Θάλειας Ζαΐμη «Ο Ιπποκράτης Ζαΐμης και η εποχή του».   Στο Μαρααθόκαμπο οι μαθητές του Γυμνασίου με τους καθηγητές τους έζησαν έντονα το κλίμα του αγώνα για την εθνική απελευθέρωση του Σαμιακού λαού. Από την εφημερίδα «Δημοκρστική» της 14 ης Απριλίου 1965, παίρνουμε το χρονικό του γιορτασμού της 25 ης Μαρτίου 1943. Η απόφαση για τον γιορτασμό της 25 ης Μαρτίου περιελάμβανε ομιλίες και ποιήματα και μία νυχτερινή εξόρμηση στους δρόμους του Μαραθοκάμπου, όπου ο Μαραθόκαμπος θα ζούσε μια από τις πιο ηρωικές ώρες του κι απ’ τις πιο τραγικές. Με μόλις συγκρατημένη συγκίνηση ο καθηγητής Γιάννης Σταμούλος αναφέρεται στις κρίσιμες εθνικές στιγμές που περνάει ο τόπος. Ο μαθητής Κ. Κώνστας μίλησε για το 1821 στη Σάμο. Ο μαθητής της έκτης Αλέξης Σεβαστάκης για τους Φιλέλληνες. Η μαθήτρια Αθηνά Καπώλη απήγγειλε το ποίημα του Μπάιρον. Γεμίζουν του δρόμους τα συνθήματα προς τ

                  ΤΟ ΛΩΒΟΚΟΜΕΙΟΝ ΣΑΜΟΥ.                                                                                                         Δρος ΠΛ. ΜΩΡΑΛΗ                                                                                                         Δ/του του Νοσηλευτηρίου ,       (Απ’ το Σαμιακόν Ημερολόγιον της Αδελφότητας Σαμίων του 1953) Το Λωβοκομείον Σάμου, όπως ονομάζετο άλλοτε, ιδρύθη επί της εποχής της Ηγεμονίας με τον σκοπόν τότε, την απομόνωσιν εν αυτώ απάντων των λεπρών της νήσου, προς περιορισμόν της εξαπλώσεως της φοβεράς αυτής νόσου της Λέπρας. Λέπρα: Μια λέξις συνώνυμος με την φρίκην, μια λέξις που φέρει το ρίγος, τον αποτροπιασμόν και την απέχθεια. Χιλιάδες έτη παρήλθον και η ζωή των μαρτυρικών αυτών ασθενών παρέμεινε μέχρι προ τινός χρόνου τραγική. Η κοινωνία εζήτει να υψώσει γύρω τους   έν ασφυκτικόν απάνθρωπον τείχος, να κυλίσει απάνω τους την πλάκα του τάφου, νομίζοντας έτσι πως προστατεύει   εαυτήν. Σήμερον όμως η πρ