Επιστολή του κατοχικού Νομάρχη προς τον Σαμιακό λαό.

Επιστολή του κατοχικού Νομάρχη προς τον

                         Σαμιακό λαό.

Όταν ολοκληρώθηκε η κατάληψη της Σάμου απ’ τους Ιταλούς, τον Μάιο του 1941, άρχισε το ξήλωμα των Ελληνικών αρχών κι ο διορισμός άλλων της αρεσκείας τους.

Ο Νομάρχης Στ. Σπύρου και ο διοικητής χωροφυλακής Ι. Μπαφας, φίλοι, συνεργάτες και γνωστοί γερμανόφιλοι, απομακρύνθηκαν και οι δυο και τη θέση του πρώτου πήρε ο επίσης γνωστός γερμανόφιλος, πρώην Στρατιωτικός Διοικητής Σάμου ο Πραξιτέλης Ιωαννίδης. Ο Φον Πραξιτέλ, όπως τον ήξεραν, ο οποίος άλλη δουλειά δεν έκανε εκτός απ’ την έκδοση εγκυκλίων και διαταγών που του υπαγόρευαν.

Για να διαπιστώσει κανένας το μέγεθος της ηλιθιότητας και της βλακείας του ανθρώπου, που είχε ταχθεί πιο παλιά για να διαφυλάξει την ασφάλεια της Σάμου και οι κατακτητές τον διόρισαν νομάρχη, τέτοιους αχυράνθρωπους χρειαζόταν άλλωστε, αρκεί να διαβάσει την επόμενη επιστολή του προς τον Σαμιακό λαό.

Μην εκπλαγείτε, δεν είναι απόσταγμα φαντασίας ούτε πρωταπριλιάτικο αστείο, είναι πραγματικότητα.

    ΠΡΟΣ

Τους κ. κ. Δήμαρχον Λ. Βαθέος και Προέδρους Κοινοτήτων                           

Νομού Σάμου.  

Κύριοι

Είναι γνωστόν ότι από της εγκαταστάσεως των Ιταλικών Αρχών εν τω ημετέρω Νομώ η επισιτιστική εν γένει κατάστασις των κατοίκων εβελτιώθη ουσιωδως εις βαθμόν μάλιστα ώστε εάν σήμερον υπάρχομεν εν ζωή οφείλεται εις τα επιδειχθέντα υπό τούτων ανώτερα αισθήματα ήτοι: φιλανθρωπίαν και αλλτρουισμόν άτινα είναι απταί αποδείξεις του ανωτέρου πολιτισμού των.

Δεν εγκαταλείφθημεν Κύριοι εις την τύχην μας, αι οικογένειαί μας δεν εστερήθησαν των της πρώτης ανάγκης εφοδίων, ως είναι πρωτίστως ο άρτος, η πάστα, ο τυρός, η ζάχαρις, το γάλα κλπ. Οι ασθενείς και τα τέκνα μας δεν έμειναν άνευ προστασίας, αλλ’ έτυχον πάντοτε της ιδιαιτέρας των μερίμνης. Εάν σήμερον συνεχίζουν την λειτουργία των το Νοσοκομείον, ο Παιδικός Σταθμός, εάν οι φυλακισμένοι ευρίσκονται εν τη ζωή, εάν ήρχισαν από τότε λειτουργούντα τα παιδικά και τα των απόρων συσσίτια, τούτο οφείλεται εις τον Λαόν τούτον, όστις δεν έπαυσεν αποστέλλων καθ’ έκαστον μήνα τα άνω αναφερόμενα τρόφιμα, στερούμενος ο ίδιος τούτων και δη εις περίοδον καθ’ ήν είχε και έχει απόλυτον ανάγκην λόγω του σκληρού αγώνος εις όν ούτος έχει αποδυθεί.

Κατόπιν όλων τούτων δεν έχομεν νομίζω την υποχρέωσιν να εκφράσωμεν τας θερμάς ευχαριστίας μας και την άπειρον ευγνωμοσύνην μας;

Βεβαίως έχομεν και εν τούτοις ουδεμία Κοινότης της νήσου δεν απέστειλεν μέχρι τούδε ένα ευχαριστήριον, δεν παρουσίασεν ουδέ εν δείγμα ευγνωμοσύνης.

Μήπως επαύσαμεν να είμεθα ευγενείς οι Σάμιοι; Ουχί βεβαίως. Μόνο αμέλεια δύναται τις να μας καταλογίσει.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω καλώ υμάς όπως το ταχύτερον καλέσητε επι το αυτό τους υφ υμάς κατοίκους ανακοινώσητε εις τούτους το περιεχόμενον της παρούσης μου και μια φωνή συντάξητε ψήφισμα εν ω να εκφράζητε τας θερμάς ευχαριστίας και την άπειρον ευγνωμοσύνην του Λαού, εις την Α. Εξοχότητα τον Ανώτατον Διοικητήν των Νήσων του Αιγαίου και εις την Ανωτάτην Διοίκησιν του Νομού μας δια το επιδεικνυόμενον υπό τούτων εν παντί  και πάντοτε αμέριστον ενδιαφέρον του ευγενούς Ιταλικού Λαού υπέρ του ημετέρου τοιούτου με την παράκλησιν δε όπως το ψηφισμά σας τούτο διαβιβασθεί εις την Α.Μ. τον Βασιλέα Αυτοκράτορα, τον Αρχηγόν τιυ Ιταλικού Έθνους, εις την Α. Εξοχότητα τον Ανώτατον Διοικητήν των Νήσων και εις άπαντα τον Ιταλικόν Λαόν. Δια της πράξεως  σας ταύτης θα δείξετε ότι και ο Σαμιακός Λαός δεν στερείται ευγενικών αισθημάτων.

                                                                    Ο Νομάρχης Σάμου.