Για τη σπηλιά του Πυθαγόρα.

                                   Για τη σπηλιά του Πυθαγόρα.

Λένε κάποιοι , προφανώς βιαστικά και  ασυλλόγιστα, ότι η παράδοση για την περιστασιακή  εγκαταβίωση του μεγάλου Σαμιώτη φιλόσοφου Πυθαγόρα  στην φερώνυμη σπηλιά της Σαραντασκαλιώτισσας είναι εφεύρημα των Μαραθοκαμπιτών στη προσπάθειά τους να μοιραστούν την δόξα της φήμης  του και στις μέρες μας  για  ν’ αυξήσουν τον τουρισμό στην περιοχή  τους.

Δεν είναι έτσι.

Οι απαρχές αυτής της  παράδοσης χάνονται στα βάθη των αιώνων και βρίσκουν την συνέχειά τους στα έργα και τις ημέρες του όσιου Παύλου του Λατρινού  που ασκήτεψε στη Σάμο τον 8^ο – 9^ο μ. Χ. αιώνα όπως εξιστορείται  στην βιογραφία του- που περιλαμβάνεται  στον 4^ο τόμο των «Σαμιακών» του Επ. Σταματιάδη( σελίδα 179) - με τα εξής λόγια: «Ευρίσκοντας καράβι,(ο άγιος),υπήγε εις την Σάμον και, αναβαίνοντας ένα όρος, όπου κράζουσι Κέρκην, ήθελε να υπάγει εις το σπήλαιον, όπου εκατοίκει το  πάλαι ο Πυθαγόρας ,εκείνος ο φιλόσοφος….».

Αλλά και ο λόγιος ιερομόναχος Καισάριος  Δαπόντες που επισκέφθηκε τη Σάμο ,το 1757, στο ποίημά του «Κήπος των Χαρίτων» αναφέρεται στο περιώνυμο σπήλαιο του Πυθαγόρα  με τους εξής περιεκτικότατους στίχους:

 

                         Εδώ αφέντη μου θωρείς και το του Πυθαγόρα

                         του περιφήμου σπήλαιον και τότε δε και τώρα

                         όπου εκ παραδόσεως έχουσιν οι Σαμιώται

                         πως εις αυτό ησκήτευεν ο Πυθαγόρας τότε

                         και η συνείδησις ευθύς εκεί θέλει σε πλήξει

                         και πόσον αγιότερος είναι σε θέλει δείξει

                         ο Έλληνας φιλόσοφος αυτός από εσένα

                         και εν αυτώ από εμέ τον οκνηρόν εμένα.

 

Όλα αυτά τείνουν να βεβαιώσουν ότι η σπηλιά του Πυθαγόρα δεν ανήκει μόνο στην παράδοση αλλά  και στην ιστορία.

Οι μεγάλοι Θεολόγοι του Χριστιανισμού θεωρούσαν , ανέκαθεν,  τον Πυθαγόρα , τον Σωκράτη ,τον Πλάτωνα ,τον  Αριστοτέλη και άλλους  

Μεγίστους και Μύστες της θύραθεν φιλοσοφίας   ως  προ Χριστού χριστιανούς και  φιλοσόφους αγίους.

Έτσι δεν φαίνεται να είναι καθόλου τυχαίο ότι στους χώρους του αναχωρητισμού των παλαιών ασκήτεψαν και δίδαξαν άγιοι και όσιοι της νέας Θρησκείας του Ναζωραίου. 

                            Ευάγγελος Γ. Κιλουκιώτης

                                         Επιμέλεια: Μανώλης Νικ. Κάρλας.