Δυο αξιομνημόνευτοι νόμοι της Ηγεμονίας Σάμου.
Δυο αξιομνημόνευτοι νόμοι της
Ηγεμονίας Σάμου.
Μεταξύ των άλλων Νόμων της Ηγεμονικής Νομοθεσίας της Σάμου,
που όπως λένε οι νομικοί ήταν τέλεια και θα την ζήλευαν πολλές σημερινές ανεπτυγμένες κοινωνίες,
υπήρχαν και δυο φιλανθρωπικοί Νόμοι που προστάτευαν τους φτωχούς και τους
κατατρεγμένους. Η Ηγεμονική Κυβέρνηση δεν τους άφηνε έρμαιο του κάθε απατεώνα,
πλεονέχτη κι εκμεταλλευτή και φανερώνουν το αξιοζήλευτο πολιτιστικό και φιλανθρωπικό επίπεδο της μικρής Ηγεμονίας
της Σάμου. Νόμοι που ακόμα και σήμερα τους επικαλούνται χωρίς να τολμούν να τους
εφαρμόσουν.
Ο πρώτος αφορούσε τα δικαιώματα των πενήτων, των φτωχών και
ψηφίστηκε το 1863, ηγεμονεύοντος του Μιλτιάδη Αριστάρχη και ο δεύτερος, περί της
μη εκποιήσεως της τελευταίας κατοικίας των υπερχρεωμένων άπορων οφειλετών και
ψηφίστηκε το 1895 Ηγεμονεύοντος του Γεωργίου Βέροβιτς.
Φτωχός θεωρούταν αυτός που τα έσοδά μόλις επαρκούσαν για
την διατροφή του ίδιου και της
οικογένειάς του, αυτός που εξασφάλιζε μόνο τα απολύτως αναγκαία για την
επιβίωση του.
Σύμφωνα με τον πρώτο Νόμο, όποιος παρουσίαζε πιστοποιητικό
του Δημάρχου που να φανερώνει τη φτώχια του απαλλασσόταν δικαστικών εξόδων,
δικηγορικών, συμβολαιογραφικών, τέλους διαβατηρίου και κάθε άλλου τέλους. Εκτός
απ’ αυτά οι φτωχοί αποκτούσαν την ευχέρεια όταν αδικούταν να ζητούσαν το δίκιο
τους μέσω της δικαστικής οδού. Τα δικαστικά έξοδα και τα δικηγορικά καλυπτόταν
απ’ το Ηγεμονικό ταμείο και μόνον όταν έχαναν την υπόθεση έφευγαν με την υπόσχεση
ότι θα τα πληρώσουν με την πρώτη βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασής.
Ο δεύτερος Νόμος προστάτευε το σπίτι (την κύρια κατοικία,
όπως λέμε σήμερα) των φτωχών απ’ τους χρεοφειλέτες, όπως και των χρεοκοπημένων
που εκποιούταν τα περιουσιακά τους στοιχεία. Ο νομοθέτης πρόβλεψε να του έχει μείνει
τουλάχιστον μια στέγη για να στεγάσει τα παιδιά του και την φτώχια του.
Βοήθημα: «Αρχείο της Σάμου». Νικ. Ζαφειρίου.
Κάμπος Μαραθοκάμπου
14 – 3 – 2020 Ε. Γ. Κιλουκιώτης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου