Η ΣΑΜΟΣ ΠΑΡΟΛΙΓΟΥ MONTE CARLO.

Η ΣΑΜΟΣ ΠΑΡΟΛΙΓΟΥ MONTE CARLO.

Τη Σάμο με τις σπάνιες ομορφιές της, τη μεγάλη ποικιλία του πρασίνου που την σκεπάζει, τα τρεχάμενα γάργαρα νερά, τις πανέμορφες ακρογιαλιές με τη πεντακάθαρη θάλασσα και τα γραφικά νοικοκυρεμένα χωριά της, διάλεξαν οι ξένοι για να τη μετατρέψουν σε νησί του χαρτοπαιγνίου και της ρουλέτας.

Γύρω στα 1900 ξένοι επενδυτές ζήτησαν απ’ την ηγεμονική τότε Κυβέρνηση, να τους επιτραπεί να δημιουργήσουν στη Σάμο καζίνο, τύπου Monte Carlo, που θα έφερνε στη Σάμο κέρδη, όπως ισχυριζόταν, γιατί θα ερχόταν στο νησί μεγιστάνες του πλούτου απ’ τη δύση και την ανατολή, το χρήμα θα έρρεε άφθονο και η Σάμος θα μετατρεπόταν σε γήινο παράδεισο.

Η Σαμιακή εθνοσυνέλευση, δελεασμένη προφανώς απ’ τα κίνητρα αυτά, δέχθηκε την πρόταση κι εξέδωσε σχετικό ψήφισμα, πιστεύοντας ότι αυτό συνέφερε τη Σάμο. Την εποχή εκείνη όμως τα ήθη και τα έθιμα ήταν πολύ αυστηρά και πολύ διαφορετικά απ’ τα σημερινά, κι ο κόσμος πίστευε ότι μαζί με το χρήμα θα ερχόταν η διαφθορά, η ηθική κατάπτωση και η διάλυση των οικογενειών, και η επόμενη Κυβέρνηση πήρε την εξουσία με την εντολή απ’ το λαό να καταψηφίσει την πρόταση, όπως κι έγινε χωρίς συζήτηση. 

Ο Μαραθοκαμπίτης Γ. Καρατζάς γράφει στην εφημερίδα του το ΦΩΣ στις 19 Ιουνίου του 1902. «Ο πρώην Διοικητής ως συμπεραίνομεν εταλαντεύετο με την προσφοράν και η προηγυμένη συνέλευσις δεν υπήρξε εντελώς αδιάφορος. Κατά τας γενικάς όμως εκλογάς ανεδείχθησαν εκ του λαού πληρεξούσιοι με την ομόφωνον εντολήν να απορρίψουν την πρότασιν. Εν τη νέα Συνελεύσει δεν απέλειπον αι χαρακτηρίζουσαι αυτήν δοκιμασίαι. Βλέπομεν τον πρόεδρον εγειρόμενον δραματικώς με τετυλιγμένον τον φάκελλον εν ταις χερσί αυτού και αποφασίζεται ότι η πρότασις ούτε καν θα αναγνωσθη. Ο Έλλην πατριώτης είναι πάντοτε καλλιτέχνης».  

Απ’ το βιβλίο του Μανώλη Νικολαϊδη «Η ζωή στη Σάμο».