Τα θαύματα της Παναγίας.

 

Τα θαύματα της Παναγίας.

Δυο φορές κατά την επανάσταση έσπασαν τα μούτρα τους κι έφυγαν ντροπιασμένοι και μ’ ανυπολόγιστες ζημιές οι Τούρκοι και οι Αιγύπτιοι του Ιμπραήμ, απ’ τον κόλπο του Μαραθοκάμπου, όταν προσπάθησαν ν’ αποβιβαστούν και να καταστρέψουν τη Σάμο.

Δυο γεγονότα άγνωστα για τους πολλούς, που επισκιάστηκαν προφανώς από άλλα μεγαλύτερα και δεν τους δόθηκε η πρέπουσα ιστορική σημασία.

Μετά το φιάσκο που έπαθε ο Χοσρέφ Πασάς, απ’ τους Σαμιώτες και τον Ελληνικό στόλο, στις 6 Αυγούστου του 1824, ο υπερόπτης Αιγύπτιος Ιμπραήμ πασάς που βρισκόταν με το στόλο του στην Αλικαρνασσό, το θεώρησε σαν αδυναμία των Τούρκων και πήρε την αλαζονική απόφαση να ξεμπερδέψει ο ίδιος με την Σάμο, πριν αποβιβαστεί στο Μοριά. Με έδρα την Κω περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία, οι Σαμιώτες κι ο Ελληνικός στόλος όμως κατάλαβαν το σκοπό του κι ετοιμαζόταν να τον αντιμετωπίσουν. Το πρωί στις 8 του μήνα προσπάθησε με τέχνασμα να ξεγελάσει τον Ελληνικό στόλο, να τον απομακρύνει και ν’ αποβιβάσει στρατό στα παράλια του κόλπου του Μαραθοκάμπου.

Ο Ελληνικός στόλος δεν παραπλανήθηκε απ’ τα κόλπα του Ιμπραήμ, η αντίσταση ήταν μεγάλη τόσο από στεριά, όσο κι από θάλασσα, αλλά και η ξαφνική τρικυμία που ξέσπασε του προξένησε πολύ μεγάλες ζημιές. Έτσι ντροπιασμένος κι αυτός  εγκατέλειψε την προσπάθεια να κατακτήσει την Σάμο κι άνοιξε πανιά για την Πελοπόννησο. Η Παναγία που έβλεπε από ψηλά έκανε το θαύμα της, ήταν εορτή των γενεθλίων Της, της Παναγίας της Βροντιανής και της Σαραντασκαλιώτισας.

Το ίδιο γεγονός το περιγράφει ο Κ. Νικόδημος, υποναύαρχος του Ελληνικού στόλου, στο βιβλίο του «Απομνημονεύματα εκστρατειών και ναυμαχιών του Ελληνικού στόλου».

Ο εχθρικός στόλος δευθυνόμενος εις την Σάμον και φέρων μεθ’ εαυτού όλα τα μικρά πολεμικά, φορτηγά και στρατοφόρα πλοιάρια, σκοπόν είχε να την κυριεύσει, η επισυμβάσα όμως τρικυμία εματαίωσε τους ολέθριους σκοπούς του. Τωόντι, εάν η τρικυμία εκείνη δεν επήρχετο δια να διασκορπίσει τον εχθρικόν στόλον, φρονώ, ότι ήθελον επιτύχει τα κατά της Σάμου ολέθρια σχέδιά τους, διότι την επιούσαν , με όλην την σταθεράν απόφασιν ην είχεν ο ελληνικός στόλος να πολεμήσει, δεν ήθελε δυνηθεί να προφυλάξει όλα τα ευρύχωρα και εκτεταμένα παράλια της νήσου ταύτης δια να μη κάμη απόβασιν ο εχθρός, δια τον λόγον, ότι ο εχθρικός στόλος ναυμαχών με τον ελληνικόν, αποσπάσματα τούτου με τας σαλούπας, τας λέμβους και τα πλοιάρια ήθελον κάμει απόβασιν εις τα εκτεταμένα παράλια ταύτης όπου ευκολύνοντο και ήθελον την κυριεύσει. Αλλ’ ελυτρώθη διά θαύματος της θείας Προνοίας. 

Χειρότερα ακόμα έπαθαν την ίδια ημερομηνία και στον ίδιο χώρο μετά από δυο ακριβώς  χρόνια όταν οι Σαμιώτες και ο Ελληνικός στόλος απέκρουσαν την τρίτη και τελευταία προσπάθεια των Τούρκων να κατακτήσουν τη Σάμο στα μέσα Ιουλίου του 1826. Ας μας τα διηγηθεί όμως ο ίδιος ο Επ. Σταματιάδης, όπως τα περιγράφει στα Σαμιακά, Γ. σ. 581.

 «Στις 8 Σεπτεμβρίου 1826 κατέπλευσε στη Σάμο πολυπληθής στόλος κι άραξε στα παράλια του Μαραθοκάμπου. Από τους Σαμιώτες όσοι ήταν αξιόμαχοι πήρανε τα όπλα για ν’ αμυνθούν, οι άρρωστοι και οι γέροι ανεβήκανε στον Κερκετέα. Οι γυναίκες και τα παιδιά είχανε γεμίσει τις εκκλησιές και ζητούσανε το Θείο έλεος. Απεσταλμένοι ξεκινήσανε για όλα τα χωριά του νησιού ν’ αναγγείλουν την άφιξη του εχθρού και να ζητήσουν βοήθεια. Την ίδια μέρα πολλές βάρκες του στόλου φορτωμένες με στρατό προσπαθήσανε να κάνουνε απόβαση, αλλ’ ενώ από την στεριά ετοιμαστήκανε να τους αντικρούσουν «επληρώθη το Γραφικόν Κύριος πολεμήσει υπέρ υμών, υμείς δε ησυχάσετε».

 Ξέσπασε ξαφνικά καταιγίδα, μπατάρισε τις βάρκες κι όσοι ήτανε μέσα σ’ αυτές πνιγήκανε. Η παραλία από το ακρωτήρι της Ψαλίδας μέχρι τον Άγιο Ισίδωρο γέμισε εχθρικά πτώματα, γι’ αυτό οι κάτοικοι πολλά χρόνια δεν τρώγανε ψάρια».

Η Βαγγελίστρα που έβλεπε από ψηλά, έκανε και για δεύτερη φορά το θαύμα Της, γλυτώνοντας το νησί απ’ την καταστροφή, την ίδια ημερομηνία, στις 8 του Σεπτέμβρη, την εορτή των γενεθλίων Της, της Παναγίας της Βροντιανής και της Σαραντασκαλιώτισας.