Η εαρινή ισημερία κι ο μύθος του Άδωνη.



              Η εαρινή ισημερία κι ο μύθος του Άδωνη. 

Με την εαρινή ισημερία στις 21/3, που η μέρα αρχίζει να γίνεται πιο μεγάλη απ’ τη νύχτα, έρχεται και η Άνοιξη, που θα κρατήσει μέχρι το θερινό ηλιοστάσιο στις 21/6 και θα διαρκέσει 92 ημέρες και 20,2 ώρες.

Κατά την αρχαιότητα πολλοί λαοί την ημερομηνία αυτή την είχαν ορίσει σαν πρωτοχρονιά τους και γινόταν μεγάλες γιορτές, στην Αθήνα γιορταζόταν ο θάνατος και η ανάσταση του Άδωνη.
Ο Άδωνις, κατά την μυθολογία, ήταν ένας νέος με θεϊκή ομορφιά, τον οποίο ερωτεύτηκε η Αφροδίτη και θέλησε να τον κρατήσει για πάντα κοντά της. Δυστυχώς όμως, ο ωραίος αυτός νέος βρήκε τραγικό θάνατο κυνηγώντας ένα κάπρο τον οποίο έστειλε η Άρτεμις και κατ’ άλλους ο Άρης από ζήλια
Απ’ τα δάκρυα της θεάς Αφροδίτης που αναμίχθηκαν με το αίμα του νεκρού Άδωνη φύτρωσαν οι παπαρούνες και τα τριαντάφυλλα έγιναν κατακόκκινα από άσπρα που ήταν μέχρι τότε. Κατά έναν άλλον μύθο ξεπήδησε κι ένα όμορφο λουλούδι, μόνο που η ζωή αυτού του λουλουδιού κρατάει λίγο. Όταν ο άνεμος φυσάει κάνει τα μπουμπούκια του φυτού να ανθίσουν και ύστερα μ’ ένα άλλο φύσημα παρασέρνει τα πέταλα μακριά. Έτσι το λουλούδι αυτό ονομάστηκε ανεμώνη. Θα ήταν παράληψη αν δεν αναφέραμε ότι υπάρχει και λουλούδι με το όνομα Άδωνης το οποίο μάλιστα έχει και φαρμακευτικές ιδιότητες.
Η Αφροδίτη απαρηγόρητη από τον χαμό του πανέμορφου εραστή της, με δάκρυα στα μάτια ζητά από την Περσεφόνη, που κι εκείνη τον είχε ερωτευτεί, να τον φέρει πίσω απ’ το βασίλειο του Άδου και τότε οι δύο Θεές συμφωνούν να τον έχουν για έξι μήνες τον χρόνο η κάθε μία.
Ο Άδωνις συμβολίζει τον ήλιο με την μορφή ενός πανέμορφου νέου, που ενώ ζει τον έρωτα με την Θεά της ομορφιάς, χάνει την ζωή του και τους χειμερινούς μήνες ζει με την Περσεφόνη, για ν’ αναστηθεί πάλι την άνοιξη και να φέρει τη ζωή. Ο θάνατος του Άδωνη συμβολίζει την εξαφάνιση της βλάστησης την εποχή του χειμώνα και το κρύψιμο του σπόρου μέσα στη γη για λίγο καιρό. Ο κάπρος είναι το άροτρο που σχίζει τα σπλάχνα της γης, για να γίνει η σπορά. Η παραμονή του κοντά στην Περσεφόνη συμβολίζει το φύτεμα του σπόρου μέσα στη γη κι η παραμονή του κοντά στην Αφροδίτη τη βλάστησή του σπόρου πάνω από τη γη.
Στην Αθήνα, κατά την εαρινή ισημερία, στον Αττικό μήνα Ελαφηβολιώνα γιόρταζαν τα Αδώνεια, προς τιμήν του Άδωνη και της Αφροδίτης.
Κατά τις μέρες των εορτών του θανάτου του Άδωνη, οι Αθηναίες πενθηφορούσαν κι έκαναν ότι και στις κηδείες, θρηνούσαν τον θάνατο του ωραίου νέου και κρατούσαν αναμμένα κεριά και ειδώλειά του. Μαυροφορεμένες γυναίκες στόλιζαν το ξύλινο ομοίωμα του θεού με λουλούδια, κλαίγοντας και ψάλλοντας πένθιμα τραγούδια με τη συνοδεία αυλών, τα Αδωνίδια άσματα, κάτι αντίστοιχο με τον σημερινό επιτάφιο θρήνο. Στην περιφορά του ομοιώματος του θεού νεαρές τον έραιναν με άνθη, ψάλλοντας θρήνους για τον αδικοχαμένο Άδωνη και τον έρωτά του με την Αφροδίτη.
Μετά την περιφορά του ειδώλου του Άδωνη στους δρόμους, οι ιερείς το έριχναν σε πηγή ή στα νερά ενός ποταμού. Τις επόμενες μέρες της γιορτής, οι γυναίκες έπλεναν για εξαγνισμό το άγαλμά του, το άλειφαν με αρώματα και το τύλιγαν σ’ ένα σκουροπράσινο σάβανο, το έφερναν πίσω στο ναό με χαρούμενα τραγούδια, λέγοντας ότι ο θεός αναστήθηκε κι ο λαός γιόρταζε με χορούς και τραγούδια.  
Ο Λατίνος συγγραφέας Julius Firmicus Mategnus ο οποίος το 347 μ.Χ. ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, γράφει ότι οι γιορτές της ταφής και ανάστασης του Άδωνη κρατούσαν μια βδομάδα, όπως ακριβώς η Χριστιανική Μεγάλη Εβδομάδα.   
Βοήθημα «Ο κύκλος του χρόνου». Των Στρ. Θεοδοσίου και Μ. Δανέζη.    


           

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τζαμί στη Σάμο.

Πως χτίστηκε ο Προφήτης Ηλίας του Κέρκη.

ο προσκύνημα του Τζωρτζ Μπους στη Αγία Παρασκευή στο Μαραθόκαμπο